vrijdag, november 14, 2003
Het is de laatste tijd een veelgehoorde misvatting: "Er is een boek van zijn foto's uitgegeven, dus hij is een goede fotograaf."
Er is geen talent voor nodig om een boek met foto's te laten uitgeven, alleen geld. Iedere bemiddelde amateur kan met een zak geld naar een uitgever stappen of rechtstreeks naar een drukker, om zijn foto's in boekvorm te laten verschijnen. Er is niet een soort commissie van wijze mannen en vrouwen die het werk beoordeelt op kwaliteit. Zolang je maar betaalt.
En zo is de afgelopen jaren een aantal fotoboeken uitgegeven van de hand van dergelijke amateurs met gevulde portemonnee. (Je herkent ze meestal doordat ze nadrukkelijk een Contax of Leica op hun buik laten bungelen.) Sommige zijn redelijk geslaagd, zoals Mainly Manhattan van voormalig ambassadeur Niek Biegman, andere dienen slechts het opgeblazen ego van de maker en verkopen alleen op hun elders gevestigde naam (meestal in de showbusiness).
U kent ze wel, Richard Gere, Bryan Adams en die humorloze Nederlandse acteur die morgen weer eens leegloopt in Trouw. Wat is het toch jammer als iemand zijn eigen pretentie niet kan relativeren en, als ware hij de minister-president, allergisch reageert op iedere vorm van kritiek of zelfs satire...
Er is geen talent voor nodig om een boek met foto's te laten uitgeven, alleen geld. Iedere bemiddelde amateur kan met een zak geld naar een uitgever stappen of rechtstreeks naar een drukker, om zijn foto's in boekvorm te laten verschijnen. Er is niet een soort commissie van wijze mannen en vrouwen die het werk beoordeelt op kwaliteit. Zolang je maar betaalt.
En zo is de afgelopen jaren een aantal fotoboeken uitgegeven van de hand van dergelijke amateurs met gevulde portemonnee. (Je herkent ze meestal doordat ze nadrukkelijk een Contax of Leica op hun buik laten bungelen.) Sommige zijn redelijk geslaagd, zoals Mainly Manhattan van voormalig ambassadeur Niek Biegman, andere dienen slechts het opgeblazen ego van de maker en verkopen alleen op hun elders gevestigde naam (meestal in de showbusiness).
U kent ze wel, Richard Gere, Bryan Adams en die humorloze Nederlandse acteur die morgen weer eens leegloopt in Trouw. Wat is het toch jammer als iemand zijn eigen pretentie niet kan relativeren en, als ware hij de minister-president, allergisch reageert op iedere vorm van kritiek of zelfs satire...
# posted by Jan-Edward : 23:24
|
|